افق ۲۰۲۰ اروپا در صنعت ساختمان:

مطالبی که به آن خواهیم پرداخت پنهان سازی سر فصل ها

ساخت و ساز بهینه در افق ۲۰۲۰ اروپا در قالب برنامه کار، تحقیقات و نوآوری افق ۲۰۲۰ اروپا با بودجه کلی ۷۰ میلیارد یورو شکل گرفته است. این برنامه با اولویت های توسعه پایدار و توجه به تغییرات شرایط اقلیمی و آب و هوایی این قاره تعریف شده است تا رشدی هوشمندانه، پایدار و همه جانبه را بوجود آورد. انتظار می رود با اجرای این برنامه ۵۰ هزار شغل تحقیقاتی و فناورانه در قاره اروپا ایجاد شود. این برنامه از سه بخش اصلی تشکیل شده است:

ارتقای علمی با حمایت از بهترین ایده ها و افراد با استعداد و خلاق.
رهبری صنایع به منظور افزایش ظرفیت رشد آن ها و تبدیل شدن صنایع به رهبران بازارهای جهانی.
حل چالش های اجتماعی نظیر انجام تحقیقات در زمینه سلامت، غذا و کشاورزی، اقتصاد زیستی، انرژی پاک، حمل و نقل هوشمند و تغییرات اقلیمی.

صنعت ساختمان به عنوان یکی از صنایع اصلی اروپا، ۹٫۱ درصد از تولید ناخالص داخلی و ۳۰٫۲ درصد از مشاغل صنعتی اروپا را به خود اختصاص داده است. متاسفانه حوزه ساختمان بسیار کند تر از سایر بخش های صنعت به استفاده از فناوری روز دنیا روی می آورد. از این رو ساخت و ساز بهینه در افق ۲۰۲۰ اروپا با محوریت برنامه مذکور، اثر بزرگی بر رشد این حوزه در اروپا خواهد داشت.

انتظار می رود تا سال ۲۰۲۰، ساخت و یا بازسازی ساختمان ها و اجرای زیرساخت ها با بهبود راندمان مصرف منابع همراه باشد، توجه ویژه ای به نیازهای چرخه عمر ساختمان صورت گیرد و اتلاف انرژی در ساختمان های جدید تقرباً به صفر برسد. باید ۷۰% از ضایعات ساختمانی غیر سمی مجدداً در چرخه بازیافت قرار گیرند.

دغدغه های جدید و راهکارها:

دغدغه های مطرح شده در زمینه ساخت و ساز بهینه در افق ۲۰۲۰ اروپا شامل وارد زیر می باشد:

بارندگی شدید در سراسر قاره اروپا که سبب آسیب به زیرساخت ها، سرریز شبکه های انتقال آب و فاضلاب، رانش زمین و سیل می گردد.
گرمای شدید تابستانی که علاوه بر اثرگذاری بر کیفیت برخی مصالح همانند بتن، سبب افزایش مصرف انرژی خواهد شد.
بارش برف سنگین زمستانی و اثرگذاری آن بر پیشرفت پروژه های عمرانی.
افزایش ریسک بروز سیلاب ناشی از بالا آمدن سطح آب دریا و اثر آن بر پروژه های عمرانی.

جالب است که اروپا از ۵ سال پیش از بروز تغییرات اقلیمی، بارندگی های شدید و سیلاب های ناشی از آن، برای بروز این پدیده آماده می شد. درحالیکه ما بعد از سیلاب به فکر یافتن چاره افتادیم.

پیش بینی می شود با بروز تغییرات اقلیمی و گرمایش کره زمین، تا پایان قرن حاضر میزان انرژی لازم برای سرمایش ساختمان ها ۵۰ تا ۹۰ درصد افزایش یابد. در اروپا، ساختمان ها مسئول مصرف بیش از ۴۰% درصد انرژی و تولید بخش زیادی از گازهای گلخانه ای هستند. برنامه ساخت و ساز بهینه در افق ۲۰۲۰ اروپا در نظر دارد با بهبود کیفیت ساخت و مصالح ساختمانی، به کاهش ۲۰ درصدی مصرف انرژی در ساختمان ها بپردازد. به این منظور یا باید ضخامت مصالح عایق مصرفی در ساختمان ها (بعضاً تا دو برابر) افزایش یابد و یا مصالح نوینی تهیه شود که با ضخامت کمتر، سطح بالاتری از عایق های حرارتی را ارائه نماید.

از جمله فناوری های پیشنهادی برای کاهش مصرف انرژی ساختمان ها می توان به دیوارها و سقف هایی که همانند بدن انسان با تبخیر آب خنک می شوند اشاره نمود. این دیوارها و سقف ها از مصالح نوین سرامیکی ساخته می شوند. روش دیگر، استفاده از رنگ هایی است که حداقل جذب و حداکثر بازتاب انرژی را داشته باشند. با این کار حدود ۴۰ درصد از انرژی لازم برای سرمایش ساختمان کاسته می شود (اگرچه انرژی لازم برای گرمایش ساختمان در فصل های سرد سال ۱۰% افزایش می یابد). استفاده از نما و سقف سبز در ساختمان ها نیز می تواند مقداری زیادی از مصرف انرژی ساختمان بکاهد.