ترکیب BIM و GIS برای بکارگیری مجدد تاسیسات در ساختمانها

در این مقاله، پژوهشگر به جمع آوری مهمترین عوامل در به کارگیری مجدد تاسیسات در سطح یک ساختمان و نیز در سطح چندین ساختمان در یک شهر پرداخته و با ترکیب سیستم اطلاعات مکانی (GIS) و مدل اطلاعات ساختمان (BIM) ، چارچوبی برای استخراج اتوماتیک این عوامل ارائه نموده است. در قالب این چارچوب، تاسیساتی که ظرفیت مازاد بر نیاز ساختمان داشته باشند، شناسایی شده و بصورت مجدد به کار گرفته می شوند. 

مقایسه مدل اطلاعات ساختمان (BIM) با سیستم اطلاعات مکانی (GIS) 

در مدل اطلاعات ساختمان (BIM)  هر یک از اعضای ساختمانی براساس مشخصات کلیدی و ارتباطی که با یکدیگر دارند (ارتفاع، ابعاد، متریال و …) در دسته بندی هایی از جمله در، دیوار، سقف، پنجره و … به عنوان یک المان تعریف شده و هر ساختمان از اتصال این المان ها شکل می گیرد. درحالیکه در سیستم اطلاعات مکانی (GIS) دسته بندی براساس موقعیت مکانی این اعضا صورت می پذیرد و به هر یک از المان هایی که در یک موقعیت مکانی قرار دارند، مشخصاتی اختصاص داده می شود. براساس بسیاری از پژوهش هایی که در این مقاله از آن ها نام برده شده است، این امکان وجود دارد که از دیتابیس موجود در مدل اطلاعات ساختمان (BIM) به منظور استفاده در سیستم اطلاعات مکانی (GIS) استفاده نمود و یا دیتابیس موجود در سیستم اطلاعات مکانی (GIS) را در مدل اطلاعات ساختمان (BIM) به کار گرفت. همچنین فرمت هایی مانند CITYGML وجود دارند که به عنوان پل ارتباطی میان BIM و GIS عمل می کنند و به عنوان یک دیتابیس عمومی در ابعاد شهری قابل استفاده هستند. آنچه در به کارگیری اطلاعات هر یک از این مدل ها در مدل دیگر اهمیت می یابد، انتقال کامل اطلاعات در حین تغییر فرمت داده ها می باشد تا مانع از دست رفتن بخشی از داده های ارزشمند موجود در مدل اولیه گردد.  

Wang – 2016

  در صورت تمایل به دریافت ترجمه فارسی مقاله، درخواست خود را در قسمت دیدگاه ها درج بفرمایید.