پروژه های گسترش فرودگاه اغلب نیازمند حضور و جابجایی مداوم نیروی انسانی و ماشین آلات در مجاورت ترافیک فرودگاه می باشند. چنین مجاورتی میان فرایند ساخت و عملکرد فرودگاه در طول مدت کار ، نیازمند توجه ویژه ای به چینش کارگاهی است تا خطرات بالقوه مرتبط با فرایند ساخت را تا حد امکان کاهش دهد. این مقاله به ارائه مدلی چند متغیره برای برنامه ریزی چینش سایت کارگاهی در پروژه های گسترش فرودگاه می پردازد تا هم هزینه های مرتبط با تجهیز کارگاه و عملیات ساخت و هم خطرات بالقوه فرایند ساخت را کاهش دهد.
این مدل قادر است از یک سو میزان کنترل بر خطرات بالقوه را افزایش داده و از سوی دیگر هزینه های جابجایی منابعی از قبیل نیروی انسانی، ماشین آلات و مصالح در کارگاه را بهینه سازی نماید. در این پژوهش هزینه جابجایی هر یک از منابع در کارگاه با توجه به میزان تواتر رفت و آمد مورد نیاز، نرخ ساعتی هزینه ماشین آلات و نیروی انسانی و سرعت حرکت هر یک از آن ها و با واحد هزینه به ازای هر متر جابجایی محاسبه شده است. این مقاله با توجه به ملزومات ایمنی سازمان هوایی فدرال آمریکا تهیه شده و با استفاده از الگوریتم ژنتیک به بهینه سازی چیدمان کارگاهی پروژه می پردازد.
اهمیت انجام چنین پژوهش هایی با توجه به افزایش حدوداً ۵۰ درصدی سفرهای هوایی و افزایش حدوداً ۸۰ درصدی حمل و نقل بار توسط خطوط هوایی در دهه گذشته قابل درک می باشد. در حال حاضر تعداد زیادی از پروژه های فرودگاهی در سراسر جهان در حال اجرا و یا برنامه ریزی برای شروع پروژه می باشند که به کارگیری چنین پژوهش هایی در تمامی این پروژه ها لازم و ضروری خواهد بود.
در صورت تمایل به دریافت ترجمه فارسی مقاله، درخواست خود را در قسمت دیدگاه ها درج بفرمایید.