مفهوم محرک های ریسک:

این مقاله بیان می کند که مطالعات انجام شده درخصوص محرک های بروز ریسک بسیار ناچیز می باشد. درحالیکه بسیاری از حوادث در شرایطی رخ می دهند که با بررسی اسناد پروژه قابل شناسایی هستند. اما ابزار های مدلسازی (BIM) فعلی تنها به کنترل قوانین و آیین نامه ها می پردازند. محرک ریسک به رویداد و یا شرایطی گفته می شود که یک ریسک بالقوه را فعال کرده، تشدید نموده و یا به تاخیر می اندازد. این مقاله به تعریف ۵ دسته از محرک های ریسک می پردازد که احتمال و یا شدت حوادث را تحت تاثیر قرار می دهند. به این صورت می توان از بیش از ۴۰ درصد حوادث بالقوه مرگبار جلوگیری نمود. چرا که نواقص ایمنی باید به عنوان دلایل بالقوه بروز ریسک های ایمنی درنظر گرفته شود.

مقاله بیان می کند آنچه که دقایق یا لحظاتی پیش از بروز حادثه مشاهده می شود (Risk Triggers) علامت شروع حادثه است و معمولاً در صورت مشاهده آن دیگر فرصتی برای اجتناب از بروز حادثه وجود ندارد، درحالیکه محرک های ریسک (Risk Drivers) از مدت ها قبل، امکان بروز حادثه را نشان می دهند.

استفاده از مدلسازی اطلاعات ساختمان (BIM):

مقاله با جمع آوری آمار حوادث داخلی (مصاحبه با کارشناسان ایرانی) و خارجی(OSHA NIOSH)، انواع حوادث را در سه دسته طبقه بندی می کند: ۱- حوادث اتفاقی که دلایل آن شناخته شده نبوده است ۲- حوادث ناشی از خطای نیروی انسانی ۳- حوادث ناشی از مشکلات مدیریتی و ارتباطی.

پس از آن، حوادث جمع آوری شده براساس امکان مدلسازی در فضای BIM و داده ها و محاسبات مورد نیاز در چهار کلاس قرار گرفته اند.

مثلاً ریسک سقوط در هنگام کار در ارتفاع شامل محرک هایی از قبیل: شرایط آب و هوایی، فاصله کارکنان تا لبه های با امکان سقوط، مشخصات هندسی بازشوهای سقف، وضعیت نرده های محافظ ، وضعیت توری محافظ، وضعیت وسایل حفاظت فردی و سختی محل برخورد می باشد که باید به عنوان داده های مورد نیاز در محیط BIM مدلسازی شوند. به همین ترتیب برای ریسک های ایمنی مربوط به کار با ماشین آلات، کار در فضای بسته، کار در نزدیکی خطوط برق و کارهای حفاری نیز محرک های شناسایی شده بیان شده است. البته اشاره شده است که نحوه و میزان اثرگذاری بسیاری از این محرک ها هنوز دقیقاً مشخص ینیست و می بایست طی آزمایشات و مدلسازی ها آینده مورد بحث و بررسی قرار گیرد.