شبیه سازی در صنعت ساخت
با توجه به پیچیدگی فراوان سیستم های ساختمانی (علی الخصوص پروژه های عظیم صنعتی)، ابزار و روش های متعددی برای مدلسازی و تحلیل ابعاد مختلف پروژه ارائه شده است. با پیشرفت علوم فناوری اطلاعات (و به طور خاص توسعه روش های شبیه سازی) مدلسازی و تحلیل پروژه ها با سهولت بیشتری انجام می گردد.
با این حال، صنعت ساختمان نتوانسته است بهره چندانی از چنین پیشرفت علمی ببرد . اگرچه مبحث شبیه سازی از سه دهه قبل در مقالات علمی حوزه ساختمان مطرح شده است، هنوز ابزار قابل قبولی برای شبیه سازی کامل ساختمان بصورت صنعتی وجود ندارد.
یکی از دلایل عدم انتقال دانش شبیه سازی از سطوح دانشگاهی به پروژه های ساختمانی آن است که مدل های ارائه شده عموماً هر یک در حوزه خاصی از مدیریت پروژه فعالیت می کنند و مدل جامعی برای شبیه سازی تمامی ارکان پروژه چه در ابعاد عملیاتی (همانند طراحی، تدارکات، ساخت و نصب کارگاهی و …) و چه در ابعاد عمومی (همانند اختصاص منابع، تصمیمات مدیریتی، شرایط آب و هوایی، تقویم کاری و …) وجود ندارد. مدل های موجود نه تنها بصورت یکپارچه عمل نمی کنند بلکه حتی در برخی موارد از محیط شبیه سازی مشابهی که قابلیت بکارگیری در سایر مدل ها را دارا باشد نیز تبعیت نمی کنند.
طرح معماری بالادستی برای شبیه سازی
در صنایع دیگر، رویکرد کاملاً متفاوتی به شبیه سازی وجود داشته است. برای مثال، وزارت دفاع آمریکا از دهه ۹۰ میلادی به تدوین یک طرح معماری بالادستی (HLA) برای شبیه سازی پرداخته است که تمامی مدل های ساخته شده، قابلیت یکپارچگی در محیط آن را دارا می باشند. این طرح معماری بالادستی به عنوان یک پلتفرم، سبب می شود مدل های مختلف ساخته شده از پروژه، قابلیت ارتباط با یکدیگر را بطور کامل بدست آورند.
در دهه اخیر چنین طرح هایی در صنایع مختلف از جمله حمل و نقل و کارخانه های صنعتی به اجرا درآمده و به تازگی به پروژه های ساختمانی نیز راه یافته اند.
شبیه سازی در ساختمان های مدولار
ارائه طرح معماری بالادستی برای شبیه سازی پروژه هایی که بر مبنای ساخت قطعات مدولار در کارخانه و نصب آن ها در کارگاه ساختمانی شکل گرفته باشند به مراتب ساده تر بوده و کارایی بیشتری دارد. از این رو، چنین دیدگاهی در پروژه های صنعتی عظیم کشور کانادا (به عنوان یکی از پیشتازان عرصه استفاده از قطعات مدولار در صنعت ساخت) در حال پیاده سازی بوده و سبب کاهش زمان اجرا، کاهش تعداد نیروی انسانی کارگاه، کاهش هزینه ها، بهبود ایمنی و ارتقای سطح کیفی پروژه ها گردیده است.
بنابراین توصیه می شود شبیه سازی و صنعتی سازی به عنوان دو بازوی اصلی ارتقای صنعت ساختمان با عنایت کامل به ارتباطات میان این دو حوزه مورد توجه قرار گیرد تا به این وسیله بتوان در راستای اجرای بهتر پروژه های ساخت عمل نمود.